🖇افراد مبتلا به پرخوری عصبی، دو کار انجام می دهند. اول، می خورند. دوم، بسیار سخت تلاش می کنند تا از آنچه خورده اند خلاص شوند!
🔎افراد مبتلا به پرخوری، غذای زیادی می خورند. یعنی آنها خیلی بیشتر از یک فرد متوسط در یک زمان معادل، غذا می خورد. آنها غالباً کنترل خود را بر خوردن غذا از دست می دهند و تا زمان تمام شدن غذا، قادر به توقف نیستند.
🔍هنگامی که غذا تمام شود، احساس گناه برای خوردن زیاد دارند و سعی می‌کنند از آن خلاص شوند. بنابراین فرد مبتلا به پرخوری عصبی استفراغ می کند، یا از داروهای مُلَیّن، ادرار آور، تنقیه یا سایر داروها استفاده می کند.
🔎بعضی اوقات آنها در پاسخ به یک مصرف بیش از حد، روزه گرفتن را انتخاب می کنند. بیشتر از دیگران ورزش خواهند کرد. اما هدف همیشه یکسان است: جذب نکردن یا سوزاندن همه کالری های مصرف شده در پرخوری.
🔍برخلاف افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، شما نمی توانید به راحتی افراد مبتلا به پرخوری عصبی را بر اساس وزن و رفتار عمومی خوردن آنها شناسایی کنید. اغلب اوقات وزن بدن در محدوده متوسط است، گرچه ممکن است نوسانات وزن قابل توجهی در فرد مشاهده شود.
🔎افراد مبتلا به پرخوری عصبی، معمولاً از مشکلات غذایی خود شرمسار شده و سعی می کنند علائم خود را پنهان کنند. رفتار پرخوری و پاکسازی غالباً کاملاً مخفیانه است و الگوی غذایی آشکار یا عمومی فرد، از حالت نسبتاً «طبیعی» تا بسیار محدود، متفاوت است.
🔍به طور معمول افراد مبتلا به پرخوری عصبی از وزن و بدن آگاه هستند و مرتبا رژیم می گیرند. آنها در ارزیابی خود بیش از حد بر وزن و شکل بدن تأکید می کنند. اغلب این عوامل برای تعیین عزت نفس مهمترین فاکتورها هستند.
🔎افراد مبتلا به پرخوری عصبی از رفتار خود خجالت می کشند و زمان زیادی را به فکر غذا می گذرانند. با توجه به اینکه چه مقدار از انرژی بیداری آنها صرف فکر غذا می شود، برخی حتی ممکن است آن را یک وسواس غذایی بدانند. فرد مبتلا به پرخوری عصبی، خود را زشت و دارای وزن بیشتر از حد معمول می داند
🧷درمان پرخوری عصبی معمولاً روان درمانی متمرکز بر کمک به فرد، در به دست آوردن رابطه سالم با غذا خوردن و تصویری بهبودیافته و واقعی از خود است.
#بهداشت_و_سلامت‌روان
✍🏻به قلم: ربابه شریعتی
📚منبع: Psych central
ما را در پیامرسان تلگرام دنبال کنید
