کاربرد صمغ‌ها به عنوان پلیمرهای محلول در آب و افزایش فراهمی زیستی داروها
🟢 صمغ‌ها، دسته‌ای از ترکیبات گیاهی هستند که به به طور وسیع در صنایع داروسازی استفاده می‌شوند. مزیت مواد طبیعی نسبت به سنتتیک‌ها، هزینه کمتر، زیست‌تجزیه‌پذیری، سمیت کمتر و در دسترس بودن آن‌هاست.
🟢 هنگام هیدرولیز صمغ‌ها از این ترکیبات مخلوطی از قند‌ها و اسید‌های اورونیک بدست می‌آید. کتیرا، کارایا، صمغ عربی، صمغ استرکولین، صمغ گزانتان و صمغ گوار نمونه‌ای از انواع صمغ‌ها هستند. صمغ‌ها به عنوان یک حامل در نقش سورفاکتانت عمل کرده و منجر به کاهش کلی زاویه تماس می‌شوند. صمغ اصلاح شده باعث افزایش انحلال می‌گردد.
🟢 در برخی مطالعات نشان داده شده است که صمغ کارایا با ویسکوزیته اصلاح شده می‌تواند یک حامل قوی در افزایش سرعت انحلال در داروی Glimepiride (داروی آنتی دیابتیک) باشد. این صمغ موجب کاهش سایز وکاهش خاصیت کریستالی دارو با متد solid dispersion و افزایش سرعت انحلال و ترپذیری در مقایسه با فرم معمول دارو شده است.
🟢 در مطالعه‌ای دیگر نشان داده شد که فراهمی زیستی و سرعت انحلال نیمودیپین به همراه صمغ اصلاح شده کارایا به روش (co-grinding mixture) درمقایسه با فرم معمول نیمودیپین، 4.3 برابر و میزان فراهمی زیستی 2.8 برابر افزایش یافته است.
به همین جهت مطالعه بیشتر در این زمینه می‌تواند به کاربرد بیشتر این نوع صمغ‌ها در داروسازی کمک نماید.
